حبذا ..
" دولت مداری به سیاست خیابانی نزول کرده است. چنین به نظر می رسد که این کشور چیزی بهتر از برگزاری تظاهرات خیابانی ندارد. ما اکنون اینجا و آنجا و همه جا میتینگ داریم. گردهمایی برای این مساله، برای آن موضوع و برای هر پیشامدی. راهپیمایی دانشجویان، دبیرستانیها، هفت سالهها و حتی شش سالهها. من از این گردهماییهای خیابانی بیزار و خسته شدهام.
این نخست وزیر است یا هوچی یا انقلابی؟! کدام نخست وزیر این حرف را می زند که من میروم با مردم حرف می زنم؟ میدانستم که هوچی است ولی جاه طلبی او را اینقدر نمیدانستم! من اینقدر فرض نمیکردم که یک پیرمرد هفتاد و چند سالهای که همیشه تمارض میکند، مردم را فریب دهد… او که شما را نماینده نمیداند، چاقوکشهای جلوی مجلس را نماینده میداند … دکتر مصدق هم یکی از آن امراض است که خدا برای ایران فرستاده است! ... "
ایران بین دو انقلاب ... آبراهامیان، ص ۳۲۹ ..
.
.
- ۹۰/۱۲/۱۷