از دوشنبه عصری که فکر می کردم خوب خواهد بود ..

" اسکارلت، من هیچ وقت در زندگی آدمی نبوده ام که قطعات شکسته ی ظرفی را با حوصله ی زیاد جمع کنم و به هم بچسبانم و بعد خودم را فریب بدهم که این ظرف شکسته همان است که اوّل داشته ام. آنچه که شکست، شکسته و من ترجیح می دهم که در خاطره ی خود همیشه آن را به همان صورتی که روز اوّل بود حفظ کنم تا اینکه آن تکّه ها را به هم بچسبانیم و تا وقتی زنده ام آن ظرف شکسته را مقابل چشمم ببینم ... "

بر باد رفته .. مارگارت میچل ..

.

.

پ.ن:

ز جدّ و جهد گذر کن که در طریق فنا

اوّل حجاب ِ پروانه، بال و پر باشد ...

.