نعمتان مجهولتان ..

حواریون از عیسی، مائده ی آسمانی خواستند. برای اینکه قلب شان مطمئن شود. مسیح اما، دوست نداشت که تکلیف بر آنها سخت شود. طفره می رفت. در نهایت اما، از خداوند خواست که برایشان مائده ی آسمانی بفرستد. در آیات پایانی سوره ی مائده خداوند اشاره ی مختصری می کند به فرستادن این مائده ی آسمانی .. و البته، دقیقا می فرماید که اگر بعد از بهره مند شدن ازین طعام، از مسیر برگردند بی تردید خداوند آن ها را عذابی خواهد کرد که هیچ یک از جهانیان را نخواهد کرد! فانی اعذبه عذابا لا اعذبه احداً من العالمین ...

.

.

هُش دار .. که نعمت به فراخور وسعت آن، تکلیف می آورد ...