النصایح و التنبیه ...

سیّد عبدالوهاب نشاط اصفهانی سیاستمداری ست که ظاهرا در شعر و ادب هم دستی داشته ست. شعری از او را خیلی دوست دارم که ظاهرا در بحبوحه و کارزار سیاست، چشمی هم بر توحید عملی و توکّل داشته ست. می گوید: "گر آزرده گر مبتلا می پسندد/ چه خوش تر ازین کو به ما می پسندد/ هم او دشمنان را عطا می فرستد/ هم او دوستان را بلا می پسندد/ چه دانیم ناخوش کدام است یا خوش/ خوش است آنچه بر ما خدا می پسندد/ چرا پای کوبم؟ چرا دست یازم؟/ مرا خواجه بی دست و پا می پسندد/ خطای من ای شیخ بر من چه گیری/ مرا عفوِ او با خطا می پسندد/ طبیبا به درمان دردم چه کوشی/ مرا درد او بی دوا می پسندد/ نشاطا .. توانا و بیناست یارت!/ برو ناتوان باش .. تا می پسندد .."

.

.

همین!