شعری که زندگی است (5) ...

" گیرم که وصال دوست در خواهم یافت

  این عمرِ گذشته را کجا دریابم؟ ... "

.

.

تا دم آخر دمی غافل مباش!

" زنهار دمی غافل از آن ماه نباشی

  شاید که نگاهی کند آگاه نباشی ... "

.

.

پ.ن: ماه های لطیفِ طوفانی در پیش است بحمدالله و المنة. 

که در مقام رضا باش و از قضا مگریز ...

بهترین تعریفی که از تقدیر دیده ام منسوب به شمس الدین تبریزی است:

"تقدیر به آن معنا نیست که مسیر زندگی مان از پیش تعیین شده،‌ تا ازین رو آدمی گردن خم کند و بگوید: «چه می باید کرد، تقدیرم این بود»، این نشانه ی جهالت است. تقدیر همه ی راه نیست، فقط تا سر دو راهی هاست! گذرگاه مشخص است، امّا انتخاب گردش‌ها و راه‌های فرعی در دست مسافر است. پس نه بر زندگی‌ات حاکمی و نه محکوم آن .. "

.

.