و مردی از کنار درختان خیس می گذرد ...

" به همه ی کوههایی که اعتماد کردیم، برف باریده بود ... "

.

.

بدون شرح!

" شرح ِ شِکَن ِ زلفِ خم اندر خم جانان

            کوته نتوان کرد .. که این قصّه دراز است! ".

.

.

پ.ن: یکی از زیباترین ابیات حافظ همین بیت هست. منظور از "شکن زلف خم اندر خم جانان"، کثرتی است که در منازل مختلف معرفتی از خداوند متعال دیده می شود. عوالم وجودی و مراتب اسماء و صفات حضرت حق و جلوات آنهاست. معلوم نیست حافظ چه مشاهداتی زیبایی داشته است که آنها را تعبیر به شکن های زلف وحدت می کند. عبارت "کوته نتوان کرد" هم معنای کنایی نغزی ست که در ظاهر کوتاه کردن زلف را نشان می دهد! ولی در ادامه، "شرح شکن زلف خم اندر خم جانان" را به قصّه ای تشبیه می کند که از فرط نهایت نداشتن ش نمی توان آن را کوتاه کرد. از شدّت بی نهایتی طول و عرض عوالم وجودی آنها را نمی شود توصیف کرد. هم این دنیا بی نهایت است از هر طرف که بنگری .. و نمی شود آن را توصیف کرد ... و هم عوالم بعدی که در آن خواهیم رفت. این راه را نهایت صورت کجا توان بست؟ کش صدهزار منزل، بیش است در بِدایت ...

.

پیش بینی …

می پرسند آخر این درگیری ها به کجا می رسد. واضح است که ابداً به هیچ جا. لن یضرّوکم الّا اذی ... از جهاتی هم البته خوبست که بعدها خواهم نوشت. لکن پیش بینی ام از آینده ی خیلی نزدیک اینست که همین درگیری های خیابانی گریبانگیر آمریکا خواهد شد ...

..

.

فستصبر و یبصرون!