حبذا ...

توی نمازخانه ی اینجا، نوشته است : " الله حفیظ لطیف القدیم ... "

من این سه صفت را خصوصا خیلی دوست دارم.

حفیظ است، یعنی با قدرت  از من حفاظت می کند. از شر جن و انس. از شر نفس خودم. از شر سرنوشت حتی. لطیف است، یعنی مهربان ست. دلش با من ست. احساس مرا خوب می فهمد. برای آن ارزش قائل است، چرا که همین احساس از او به من رسیده است. قدیم است، یعنی از کودکی مرا می شناسد و هوایم را دارد. یعنی آن زمان هم که من او را نمی فهمیدم او مرا می فهمیده ست. یا این زمانی که من حواسم به او نیست، او حواسش به من هست ...

.

.

خدایا این صفحه، اون دنیا ایشالا گواهی میده که من اگر بدی کردم بر نفس خود کردم .. ظلمتُ نفسی .. و تجراَتُ بجهلی ..  تو ببخش .. تو خوب می شناسی ام .. یا حفیظ و یا لطیف و یا قدیم ..