حبذا ..

بیشتر آدم ها نمی دانند دقیقا چه می خواهند! ..  یعنی یک سری احساسات سرگردان و تمایلات دارند که جهت گیری خاصی ندارد و نمی شود از روی آن ها به نتیجه ی واحدی رسید .. قدرت تحلیل منطقی هم در سبک و سنگین کردن این تمایلات ندارند .. حتی در موارد بسیاری این تمایلات یکدیگر را نقض می کند .. اینست که وقتی نظرشان رو برای تصمیم گیری بپرسی بیشتر گیج و مبهم می شود موضوع ... و اگر بگذاری تصمیم بگیرند، تباه می شود .. و اگر برایشان تصمیم بگیری منتقد می شوند که فلان خواسته ی ما برآورده نشده .. همین خواسته ای که با دیگر خواسته هایشان منطقا قابل جمع نیست ...

خلاصه در موضع قضاوت باشی، حتما از تو دلخوری خواهد بود .. بی چون و چرا .. 

سیاستمدار کسی ست که وقتی برای بقیه تصمیم می گیرد، تصویر این تصمیم گیری را طوری نشان مردم می دهد که خیال کنند همه ی خواسته هایشان برآورده شده .. خیال کنند اصلا بهتر از آنچیزی ست که می خواسته اند ... سیاستمدار کسی ست که این احساسات و تمایلات ِ خاکستری ِ سرگردان را به سلیقه ی خود جهت بدهد ...