مردم داری ...

مشهور است که بعد از ماجرای حکمیت، یک عدّه آمدند پیش امام علیه السلام، که یا علی، ما نادان و احمق بودیم، تو چرا حکمیت را پذیرفتی؟! تو که ابتدا ما را نهی می کردی چرا بعد به حکمیت ما را امر کردی .. نَهیتنا عن الحکومة ثمّ امرتَنا بها .. چرا؟ .. در خطبه ی 120 نهج البلاغه ست که فصفق احدی یدیه علی الاخری .. امام به پشت دست خود می زند که " این جزای کسی ست که عقیده اش را {به خاطر خواست مردم} ترک کند .. هذا جزاء من تَرَک العُقدَة ... "

.

.