جدی بودن ..

در دعای کمیل، فرازی هست که می فرماید "و هب لی الجد فی خشیتک"، یعنی به من جدیّتی عطا کن در ترس از خودت .. خیلی تعبیر ظریفی ست .. یعنی مهمترین جدیّت، عظمتی ست که انسان در ترس از خدا دارد .. بقیه ی جدیّت ها، شبیه ِ شوخی اند .. اینها که مسائل ِ خُرد را جدی و اصل می پندارند ولی در مسئله ی محرمات الهی جدیّت به خرج نمی دهند، آدم های سست و بی ارزشی هستند .. در حدیث⁽¹⁾ هست که موسی از خداوند می پرسد که از قوم من، چه کسانی هستند که در روزی که بر سر هیچ کس سایه ی آسایشی نیست، سایه ی رحمت تو بر آن هاست؟ ..  وحی می آید که : و الذین یغضبون لمحارمی اذا استحلت مثل النمر اذا جرح .. کسانی که وقتی محرمّات الهی رعایت نشود، چونان پلنگ زخمی خشمگین و غرّنده هستند .. یا در حدیث⁽²⁾ دیگری، خداوند به شعیب علیه السلام وحی می کند که من از قوم تو هزار نفر را عذاب خواهم کرد، چهارصد نفر از اشرار و ششصد نفر از آدم های سالم! .. شعیب پریشان می شود که حالا اشرار به کنار، چرا "اخیار" و آدم هایی که خیرخواه هستند را عذاب می کنی؟ .. بعد وحی می آید که : داهنوا اهل المعاصی و لم یغضبوا غضبی .. یعنی با گناهان ِ دیگران مدارا کردند .. با خشم ِ من به خشم نیامدند .. جایی که خدا به خشم آمد، آن ها جدی نبودند .. اینجاست که آدم می فهمد معنی جدیّت اصیل را .. و هب لی الجد فی خشیتک ... 

.

.

برای جدی بودن در دین ِ خدا، باید اول محرمّات الهی را درست شناخت. با مطالعه ی دقیق و عالمانه. بعد، از آن قسمتی که آدم بدان آلوده ست توبه کرد.چون به تجربه دریافته ام، کسانی که آلوده ی گناهی بوده اند، ناخودآگاه به این ورطه می افتند که آن را پیش دیگران توجیه نمایند. یا قرائتی از دین را مطرح کنند که در آن این عمل حرمت ندارد. این غالباً به این خاطر ست که دیگران، آدم را متهم می کنند که وقتی تو هم آغشته به این کار بوده ای چرا ما را اکنون نصیحت می کنی. این عین ریاکاری ست. داستان موسی علیه السلام را یادتان هست وقتی پیش ِ فرعون می رود؟ ازین ناراحت ست که می گوید من یک نفر ازینها را کشته ام. چطور می توانم بروم با این شروع کنم که من آمده م شما را به راه راست هدایت کنم؟ دستورالعمل الهی اینست که صحبت ت را اینطور شروع کن که سبحان الله انی کنت من الظالمین. حالا موسی به سهو بوده ست و ما عمدتا به عمد. اما قدم اول اینست که آدم به اشتباه خود اعتراف کند. نباید آن را حاشا کرد .. ازینکه می گذری، آخرین منزل ِ جدی بودن در دین خدا، امر به معروف و نهی از منکر ست ...

.

.

(1) وسائل الشیعه: قال موسى بن عمران علیه السلام: یا رب من أهلک الذین تظلهم فی ظل عرشک یوم لا ظل إلا ظلک؟ فأوحى الله إلیه: ..  والذین یغضبون لمحارمی إذا استحلت مثل النمر إذا جرح .. 

(2)  أوحى الله إلى شعیب النبی علیه السلام انی معذب من قومک مأة ألف: أربعین ألفا من شرارهم، وستین ألفا من خیارهم، فقال علیه السلام: یا رب هؤلاء الأشرار، فما بالأخیار؟ فأوحى الله عز وجل إلیه: داهنوا أهل المعاصی و لم یغضبوا لغضبی ..