محرّم (1) ..
دعاهای امام این روزها عجیب ست. در مقتل خوارزمی وقتی صحنه ها را توصیف می کند، چند بار چهره ی امام را اینطور توصیف می کند که در گرماگرم حوادث، قوی دل، بی نهایت خود دار و سراسر شجاعت بود. ولی خطبه های امام برای یاران ش و مناجات هایش، حال ِ دیگری دارد. این دعای امام، باید اندکی پیش از حرکت باشد ..
" بارالها! تو در هر غم و اندوه پناهگاه و در هر گرفتاری امید منی و در هر حادثه ای که برایم پیش آید تو تکیه گاه و سلاح منی. چه بسیار غمهایی که دل را ضعیف می کند و راه هر چاره را می بندد، گرفتاری هایی که با دیدن آنها دوستان رهایت می کنند و دشمنان شادکامی پیشه می کنند. من از دیگران قطع امید کردم و آنها را به درگاه تو آوردم و از آنها به تو شکایت کردم و تو آنها را بر طرف کردی و نجاتم دادی. خدایا تو صاحب هر نعمت و آخرین مقصود هر حرکت هستی ..."
کامل ابن اثیر، ج ۴، صفحه ی 60.
.
.
- ۹۲/۰۸/۱۵