آن شه ِ موزون جهان، عاشق ِ موزون طلبد ...

اینقدر نخواسته ام که حالا که باید بخواهم، دست و پایم را گم می کنم .. نمی دانم چطور ..و اصلا چرا .. مثل اینست که کسی که یک عمر نان به نمک می زده ست را به رنگین میهمانی ِ سلطانی صلا دهند .. که بسم الله اگر حریف مایی .. نیستم .. در می مانم .. مثل حالا .. 

.

.

اینقدر نخواسته ام که چارچوب های خواستن را گم کرده ام ...

.

.