نقل است که بعد از ماجرای حکمیت و شعبده ی پسر عاص و سعایت ابوموسی ها، عدّه ای پیش امیر مظلومان آمدند و گفتند : " یا علی! ما نادان و احمق بودیم. تو چرا حکمیت را پذیرفتی؟ ". سیّد رضی در نهج البلاغه نقل کرده است که امام یک دستش را محکم به پس دست دیگرش زد. و فرمود : "هذا جزاء من ترک عقده". این سزای کسی است که به خاطر رای مردم، عقیده اش را کنار بگذارد ...
.
.
در این چند روز که نا آرامیها با شعله ی اعتراض به اقتصاد و تورم شروع شده، نگرانی من از دست دادن ِ امنیت در سطح شهر است. هر کس هر چقدر میخواهد گریبان چاک کند و فریاد بزند، آن کس که باید بشنوند مسئولین هستند که یا می شوند و یا نه. اما بی خود میکنند کسانی که با شعارهای مرگ بر این و آن، یا شیشه شکستن و تابلو پایین کشیدن ، نیروی انتظامی را وارد عمل میکنند و شهر حالت ترسناک به خود میگیرد.
بعضی ها چنان از وضعیت اقتصادی خانواده ی خود می نالند و مقصر را جمهوری اسلامی می دانند که هر که نشناسدشان، گمان می کند که در نظام قبلی ملّاک و زمیندار یا از خانواده وکلا و اطباء بوده اند و با روی کار آمدن دولت ایکس و دولت ایگرگ، کپر نشین شده اند!
