و اندوه را نصیب جوانمردان نهاد ...

راستش من نخواستم آن صحنه ای از شریف را ببینم که انگار بی بی سی هم حتی فحش های ناموسی دانشجویان تازه به دانشگاه شریف رسیده ی سرگردان را سانسور کرده بود. که لات های پامنار هم انگشت به دهان تحیّر بمانند که این اگر شریف است، شرف کجاست؟ نمی خواهم برای این بچّه ها توضیح دهم که فحش ناموسی به کسی، حد قذف دارد و هشتاد ضربه ی شلّاق، طبق قانون مجازات اسلامی. اینها همه تصویری گمراه کننده از شریف است و این نسل. اشتباه کرده اند و اشکالی زیادی هم ندارد. مگر دیگران در این قضایا اشتباه نکردند؟ آنچه من می فهمم، اعتماد و اعتقاد محض به این نسل دهه هشتاد است. در آن ها یک شور و حق طلبی نهان می بینم که روزی که غبار جهل و فریب از روی آن کنار رود، سربازان راستین امام زمان روحی له الفداء خواهند شد. لوتی وار پای کار امام می ایستند. خواهیم دید ..

.

.

پ.ن: آن تلخ وش که صوفی/ امّ الخبائثش خواند/ اشهلی لنا و احلی/ من قبلة العذارا ...